วันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2557

EP 2 ♡ มหาโจร

ตอนที่ 2 


                              “ฉิบหาย!



                              นี้มันมือถือไอ้สั้นนิหว่า



               “เป็นไรของมึง”เฮียคริสถามผม พร้อมกับคาโบนาร่าสองจานในมือ ห๊อมหอม


               “เอินเอินหยิบมือถือมาผิดอ่ะ ก็เฮียแหละทิ้งเอิ้นไว้กับไอ้หมาไส้กรอก”ผมงอแงงุ้งงิ้งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ ก่อนจะหย่อนตูดลงนั่ง ความรู้สึกเจ็บแปล๊บก็แล่นขึ้นมาทันที


               “ดูมึงเรียกมัน ก็มึงเมาอย่างกะหมา ไอ้แจ็คมันเลยอาสาไปส่ง แต่คงไม่รู้จักคอนโดเราเลยพาไปนอนคอนโดมันก่อน ผู้ชายเหมือนกันมึงจะคิดอะไรมากวะ”


               “ก็..ก็... แล้วทำไมมันไม่ถามเล่า!”มึงมันจิตใจต่ำช้า ชั่วช้าสามาน คิดว่าหล่อแล้วกูจะสมยอมหรอ หึ เอ่อ ! ไม่ใช่ๆ ต้องฝันไปเหอะดิ เอินเอิน

               “มันไม่มีเบอร์กู ถึงโทรมากูก็ไม่รับ เมื่อคืนเล่นผีผ้าห่มกับเมียทั้งคืนจะเอาอารมณ์ที่ไหนรับ”ไอ้ สัด พี่ ! ดีครับไม่เคยจะห่วงน้องเล๊ยยยย


               “กูเกลียดมึงจัง”ผมบอกมันพร้อมกับเบ้หน้าใส่ ก่อนลงมือกินข้าวด้วยอารมณ์คุกรุ่น นี่เดี๋ยวต้องเอาโทรศัพท์ไปคืนไอ้เวรนั้นอีก โอ้ยย



                 เหนื่อยจะรบ





>>>>>> 




..ตื้อดึ๋ง..


Jessica : แจ็คสัน     9.02 AM
Jessica : ทำไมคุณไม่ตอบไลน์      9.02 AM
Jessica : เจสเลยล่ะคะ      9.02 AM
Jessica : เจสคิดถึงคุณมากเลย      9.02 AM
Jessica : มาหาเจสหน่อยสิคะ      9.02 AM
Jessica : เจสขอโทษที่พูดไม่ดีด้วยวันนั้น      9.02 AM
Jessica :ถ้าเจสโทรไป ช่วยรับด้วยนะคะ      9.02 AM






..ตื้อดึ๋ง..


Jessica : ที่รักกอ่า      9.34 AM
Jessica :
            9.35  AM






               “เชี่ยเอิ้น ทำไมไลน์มึงดังตลอดเลยวะ ปกติเห็นเงียบเป็นป่าช้า”เจียหันมาถามผม ตอนนี้เรานั่งรอเรียนกันอยู่ใต้ตึกคณะ เฮ้ออ เพราะมันเป็นกรรมของกูมั้งเจีย เจ้ากรรมนายเวรคงแค้นกูมาเลยกลั่นแกล้งกูถึงเพียงนี้ ฮื้อ หน่องเอิ้นอยากจะครายยย TT


               “อ้าว มาฟุบใส่กูอีก”เจียเอื้อมมาหยิบมือถือในมือผมไปดู และมันก็คงพบความจริง

               “เชร้ดดด !! สาวที่ไหนส่งมาวะ ได้มาเมื่อคืนอ๋อ เรียกกันว่าที่รักด้วย”เจียถามผมด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น ทำเอาไอ้บีที่นั่งอยู่อีกฝั่งโต๊ะชะโงกหน้ามาด้วยความสนอกสนใจ แต่มึงครับ ช่วยแหกตาดูด้วยว่าเค้าพูดถึงใคร

               “แต่มึงบอกเค้าว่าชื่อแจ็คสันหรอวะ ทำไมนางเรียกมึงว่าแจ็คสัน แจ็คสัน”ไอ้บีหันมาถามผม

               “พวกมึงสองตัวพอเลย คือเรื่องมันเป็นงี้นะ ....” และในที่สุดผมก็เล่าให้มันฟังแบบคร่าวๆ โดยไม่ลงดีเทลว่าผมเสียเอกราชให้ไอ้สั้นไปเมื่อคืน เล่าแค่เรื่องไปนอนกับหยิบโทรศัพท์ผิดก็เท่านั้น

               “เชี่ย โคตรซวยอ่ะ”เจียสบถ ผมพยักหน้าเห็นด้วย
               “แต่กูว่าแม่งบุพเพสันนิวาส พรมลิขิตบันดาลชักผ่าน มากกว่านะโว้ย แล้วสรุปมึงตกเป็นเมียพี่เค้าไหม”
               “ไอ้เชี่ยบี!! หมาในปากมึงกระดิกหางเรียกตีนกูใหญ่แล้ว"ผมยกตีนขู่ไอ้บี แม่งพูดจาแทงใจดำ

               "และในเมื่อพวกมึงรู้ที่มาที่ไปของเรื่องทั้งหมดแล้ว มึงทั้งสองต้องไปกับกูเอาโทรศัพท์ไปคืนมัน”


               “เย็นนี้กูมีนัดกับยูคยอมโว้ย มันจะพากูไปดูโชว์งู”เจียรีบบอก ผมจึงเบนสายตาไปทางไอ้บี มันต้องว่างดิ มึงต้องว่างดิบี !

               “เออ กูก็ได้ เรื่องดีๆต้องมีกูตลอดเลยนะ”ไอ้บีเบ้หน้าขณะพูด น้ำเสียงนี่ประชดประชันสุดๆ แต่ถึงกูจะรู้ว่ามึงประชดแต่กูเลือกมองข้าม... นะเพื่อนบี

               “รู้ตัวก็ดี มึงเอามือถือมึงมาหน่อยดิ๊”ไอ้บีส่งมือถือมันให้ผม ก่อนมันจะเอามือถือของไอ้แจ็คสันไปเขี่ยๆเล่น ช่างมันไม่ใช่มือถือผม ไม่มีความลับอยู่แล้ว ขุดไปเลยเพื่อน

               ผมกดเข้าไปในไลน์ เลื่อนหน้าหน้าแชทของตัวเองที่คุยค้างไว้กับไอ้บี


แล้วปฏิบัติการไลน์คุยกับตัวเองก็เริ่มขึ้น




JJBBB : เอามือถือมาคืนกูด้วย ตอน 4 โมงเย็นที่ใต้คณะมึง รู้เรื่อง   9.53 AM

เอินเอินคนกาก :
           
                9.53 AM


               “สงสัยเชี่ยไรจัง กูพูดไม่เคลียไง๊”ผมตะคอกใส่มือถือ อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิด ยิ่งเห็นชื่อที่ไอ้เชี่ยบีเมม กวนส้งติง



JJBBB : เชี่ยไร  9.53 AM
JJBBB :
              

          9.53 AM





เอินเอินคนกาก :
             
         9.54 AM



               “มึงบังอาจใช้น้องคุมะของกูเชียวรึไอ้สั้น !!




เอินเอินคนกาก : วันนี้ไม่มีเรียน ถ้าอยากได้ก็มา  9.55 AM
เอินเอินคนกาก : เอา  9.55 AM
เอินเอินคนกาก : ที่คอนโดนะ  9.55 AM
เอินเอินคนกาก : จะอยู่ รอ เอา ให้   9.55 AM
เอินเอินคนกาก :
   9.55 AM


               มึงได้ A เพศศึกษาใช่ไหมมึงบอกกูมา พูดแต่เรื่องเอาๆอยู่ได้ กูทราบแล้ว ตูดกูยังไม่หายเจ็บเลยไอ้เวงสั้นน TT แล้วมึงคอยดูนะได้มือถือคืนผมจะลบไอ้สติ๊กเกอร์อุบาทว์นี้ออกให้หมด ถึงแม้กาลครั้งหนึ่งผมเคยมองว่ามันน่ารักมากก็ตาม



               “กูอยากร้องไห้ !!!”ผมโยนมือถือคืนไอ้บี ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ไอ้เชี่ยสั้นแม่งพูดเรื่องเอาๆไม่ยอมหยุด กูจะต้องหาทางแก้แค้นมึงให้ได้ ไอ้แจ็คสัน ! พูดแล้วก็เจ็บตูด ฮื้อ ม๊าค้าบบ เอิ้นต้องทำไงดี TT



               “พี่แจ็คสันโคตรโหด ส่งโคนี่กะบราวโซเดมาคอมมาให้มึง”ไอ้บีพอได้มือถือคืนก็เริ่มขุดทันทีเลยครับ


               “ห่าบี !  ใจเย็นนะมึง”เจียตบไหล่ไอ้บีที่พูดไม่รู้กาละเทศะ ก่อนจะลูบหลังผมเบาๆ

               “น้องเอิ้น ผู้หญิงที่ชื่อเจสสิก้าไลน์มาไม่ยอมหยุด แถมตอนนี้อัพเกรดเป็นโทรเจ้าค่ะ  มึงทำจะอะไรกับนางก็ทำสักอย่างเหอะ กูกลัวเครื่องระเบิด”ผมเหลือบมองมือถือที่สั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่บนโต๊ะ กำลังคิดหาวิธีว่าจะทำยังไงกับแม่ผู้หญิงคนนี้ดี



               ว่าแต่ ผู้หญิงหรอ



         ปิ๊ง



         ปิ๊ง







         ปิ๊ง !!






              
               “เจสสิก้าหรอ.. หึหึ มึงเสร็จกูแน่ ไอ้หวัง!!




                ความคิดชั่วร้ายของผมได้บังเกิดขึ้นแล้ว ถ้าเป็นการ์ตูนญี่ปุ่นคงมีประกาย ออร่าความฉลาด อะไรเถือกนั้น แววตาของผมคงเป็นประกายปิ๊งๆ หลังจากคิดแผนชั่ว เอ้ย หาหนทางดับทุกข์ได้สำเร็จ



               “เสร็จอะไรของมึง ไป! ไปเรียน”






JS.WANG852 :  วันนี้เจอกันที่คอนโดผม 4 โมงเย็นนะครับ 10.00 AM







  >>>>>



               3.07 PM


               “ไอ้เอิ้น เดี๋ยวกูต้องเอาของไปให้เนียร์แปปนึง  มึงรีบเปล่า”ไอ้บีพูดกับผม มือมันเก็บของลงกระเป๋า ใช่แล้วครับ ตอนนี้ถึงเลิกเรียน จริงๆต้องพูดว่าเวลาตื่นนอน เตรียมตัวล้างหน้า ผัดแป้ง กินนม ถักเปียใหม่ แล้วก็กลับบ้าน (ใช่ป่ะวะเอิ้น -*- เอาเป็นว่าเลิกเรียน) และมันก็ถึงเวลาไปเอามือถือคืน ผมลืมบอกไอ้บีไปเสียสนิทว่าผมมีแผนชั่ว เห้ย ไม่ใช่ ผมลืมบอกมันไปเสียสนิทว่าผมไม่ต้องรบกวนให้มันไปเป็นเพื่อนแล้ว



               “เฮ้ย .. กูลืมบอกมึงเลยว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูไปเอง”
               “ได้ไง .. กูรับปากแล้ว รอกูแปปเดียวเอง”ไอ้เจบีดูร้อนรนที่ผมพูดแบบนั้น มันคงจะคิดว่าผมเกรงใจมัน
               “เฮ้ย ไม่เป็นไร กูนัดเฮียไว้แล้ว เฮียบอกเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนจะได้กลับคอนโดพร้อมกันเลย”แถดิครับ แถ




               “มึงไปนัดกับเฮียตอนไหนวะ ? มือถือก็ไม่มี”ไอ้บีหรี่ตาตี่ๆของมันมองผมอย่างจับผิด
               “เอ่อ หน่า มึงไปรีบไปหาเนียร์ระวังน้องมึงอะลาวาด”ผมบอกปัด ก่อนจะยกน้องเนียร์ของมันขึ้นมาเบี่ยงเบนประเด็น ก็ลูกพี่ลูกน้องคนเนี่ยของไอ้บี น่ากลัวกว่าใคร หวงไอ้บีกว่าใคร แต่หน้าตานี้โคตรน่ารัก พูดๆไปแล้วก็ใจสั่นๆ >//<

               “เออๆ เรื่องของมึงเหอะ งั้นกูไปก่อนนะ นึกถึงเสียงเนียร์แล้วกูขนหัวลุก มีอะไรก็โทรมาละกัน”มันสั่นหัวแบบกลัวๆ ก่อนจะสะพายกระเป๋าแล้วรีบเดินออกไป 



               ผมโบกมือหยอยๆตามหลังมันไป ก่อนจะพรูลมหายใจออกมาเบาๆ หันไปมองไอ้เจียที่หลับไม่รู้เรื่อง ผมเตะขามันเบาๆ มองมันนอนเคี้ยวน้ำลายแจ๊บๆ แต่ก็ไม่ยักกะตื่น



               “ตื่นโว้ย !!!!!!!




               “เชร้ดครก!!”ไอ้เจียสะดุ้งตื่นหลังจากผมตะโกนใส่หูมัน จนเพื่อนร่วมคลาสที่กำลังทยอยกันออกจากห้องขำกร๊าก ส่วนไอ้เจียพอได้สติก็ขว้างค้อนใส่ผมควับ แล้วก็เริ่มวิ่งไล่เตะผม ฮ่าๆ ผมวิ่งไล่เตะกับเจีย วิ่งไปก็เจ็บก้นไปแต่ทนได้ครับ เพราะถ้าโดนมันเตะคงระบมกว่านี้ 


                ไอ้เจียไล่ขวิดผมเป็นแรดตกมันจนกระทั่งไอ้ยูคโทรมาตามบอกรอยู่หน้าคณะ มันเลยรีบเก็บของแล้วลากผมไปหาไอ้ยูค



               “เชี่ยยูค มึงจะพาเพื่อนกูไปใจแตกใช่ไหม ตอบ!!”ผมทักทายมัน ไอ้หมียักษ์มันยิ้มกว้าง ยักคิ้วหลิ่วตาให้ผม มึงแม่งจะหล่อไปไหนวะ ออร่าชิบหาย แค่ยักคิ้วก็ยังดูดี

               “แล้วมันได้บอกมึงป่ะว่ามันขอร้องกูแถบกราบ แถมยังจะไปขอเบอร์คนที่กูเล็งให้ด้วย”

               “แฉกูทำหอกมึงหรอคะ ! กูก็แค่อยากเปิดโลกใสๆของกูก็เท่านั้น”ไอ้เจียตีไหล่ไอ้ยูคดังป้าป ก่อนจะตวาดแหวดๆ ซึ่งไม่น่ากลัวแถมโคตรตลก ฮ่าๆ พวกผมยืนขำกับท่าทางตลกๆของมัน

               “เอ๊ะ ! ว่าแต่มึงเล็งใครไว้วะ”แหมะ สมองกับปากทำงานสมัครสมานสามัคคีดีจริงๆเลยครับ หน่องเอิ้นเนี่ย

               “ไว้จีบติดแล้วจะมาบอก คนใกล้ๆตัวมึงแหละ”ไอ้ยูคยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะลากไอ้เจียไป แม่งทำตัวมีความลับกับกูอีกแล้ว ไอ้หอกหัก พวกเรายืนคุยเรื่องสัพเพเหะระกันสักพักก็ถึงเวลาต้องแยกย้าย
              


ผมถอนหายใจหนักๆ หลังจากโบกมือล่ำลาพวกมันเสร็จ ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา ก็พบว่าอีกยี่สิบนาทีจะสี่โมงเย็นแล้ว หึหึ เวลาชำระแค้นมาถึงแล้ว ไอ้หวัง !!!




>>>>> 


               คอนโด XXX


               ถ้าผมมีบุญวาสนาแต่ชาติปางไหนขอให้ส่งผลให้วันนี้มันจบแค่นี้ด้วยเถิด เจ้าพ่อคุณเอ๊ยย!!


 ผมยืนสวดขอพรอยู่ในลิฟท์ตัวเดิมกับที่มันพาผมลงมาเมื่อเช้าจากชั้น 29 ของคอนโดที่เกิดเหตุ ขึ้นมาถึงก็พอจะจำได้ลางๆว่าเมื่อเช้าตัวเองวิ่งออกมาจากห้องฝั่งซ้าย ซึ่งพอมาพิจารณาดีๆแล้ว เชร้ดดดดดดด !! ชั้นนี้แม่งมี 3 ห้อง ! แถมบรรยากาศยังตกแต่งได้ดูหรูหราเหมือนโรงแรมห้าดาวไม่มีผิด ไอ้หวังมันรวยเว้ยเฮ้ย หรือผมจะจับมันทำเมียดี ผมจะได้ตกถังข้าวสารสบายไปทั้งชาติ เดี๋ยวๆ หน่องเอิ้น มึงออกทะเลไปไหน เรามาเพื่อสะสางหนี้แค้นนะเอิ้นนน !!



               ปิ๊งป่องงงงง (ติ๊ต่างว่าเป็นเสียงออด)



               “หวัดดี”หายใจยังไม่เต็มปอดดีไอ้เจ้าของห้องตัวดีก็มาเปิดประตู ทำเหมือนภรรยาที่นั่งรอรับสามีกลับบ้านก็ไม่ปาน ถถถถ มึงก็คิดได้เน๊าะ หน่องเอิ้น



               “เอ่อ มารยาทดีนี้”ผมยักไหล่แทนการทักทาน ล้วงกระเป๋าหยิบมือถือมายื่นให้มัน มันยื่นมารับไป


               “ขอบใจนะที่ .เอา. มาให้”นี้มึงเป็นอะไรกับคำว่าเอามากไหมห๊ะ ! หมกมุ่นสาดดดด !! 


               “เก่งแต่ด่าคนในใจรึไง”ผมเลิกมองมันด้วยหางตาแล้วเสหน้ามองไปทางอื่นแทน




               “... นอกเรื่องละ เอามือถือกูคืนมา”ผมแบมือรอรับมือถือคืน แต่เอ๋ สาวสวยของมันเมื่อไหร่จะมาวะเนี่ย จะได้จัดการรวดเดียวให้จบๆไป ผมสอดส่ายสายตาไปทั่วทางเดินก็ไม่เห็นวี่แววของเจ้าหล่อน


               “ใครบอกจะคืนให้ เปลืองค่าไฟชาร์ทแบตให้ตั้งนาน”หื้มมม แล้วใครให้มึงทำ ไอ้หวัง !! มึงทำบุญหวังผล ไอ้หวัง  ไอ้คนบาป


               “ปัญญาอ่อนละ เอาคืนมา”ผมตะคอกเสียงหนัก ตอนนี้คิ้วของผมมันคงขมวดจนเป็นเลขแปดไทย กูจะ กูจะ !!! จะงอแงแล้วนะ 




               “หึหึ อยากได้ก็เข้ามา เอา สิ”นี่อ่อยป่ะถามจริง ?




               “...”ผมยืนมองมันด้วยสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะถอนหายใจหนักๆใส่หน้ามัน



               “กลัวรึไง นึกว่าจะเก่ง”เหมือนไอ้หวังมันรู้จุดอ่อนของผมว่าเป็นพวก ฆ่าได้หยามไม่ได้ พอมันพูดจบปุ๊ปขาผมมันก็ก้าวฉับ เบียดร่างอันบอบบางของตัวเองเข้าไปในห้องมัน แต่ขาไม่รักดีดันไปสะดุดขอบประตู ผมลอยหวืดดดไปข้างหน้า  สองมือก็หาหลักจับ แต่ดันกลายเป็นว่าผมผลักไอ้หวังจนมันหงายหลังตึง โดยตามติดๆด้วยผมที่ล้มไปอยู่บนตัวมัน



               จุ๊บ !




               ขุ่นพระ !!!




               ขุ่นเจ้า !!




               ช่วยน้องเอิ้นด้วยยย ย!!!




               มันผิดแผนน .. TT




               “แจ็คสัน เปิดประตูรอเจ...”ฉิบลอส บรรลัยแล้ว  สาวสวยของมันมาติดกับผมแล้ว แต่เหมือนเจ้าของใบหน้าสวยๆกับหุ่นอรชรจะมาผิดเวลาไปหน่อยนะ ที่ผมอยากให้เห็นก็แค่ฉากกอดธรรมดา แบบว่าใสใสสไตล์ทุ่งลาเวนเดอร์บาน แค่สร้างความร้าวฉาน แต่นี้มันเป็นสถานการณ์ที่ทำใจผมร้าวรานมาก บอกตรง ! ผมรีบผละออกจากไอ้หวัง ลุกขึ้นยืนก้มหน้าจนคางชิดอกซ้อนใบหน้าที่เห่อร้อนไปหมด 



                ฮื้ออ ไม่ชอบแบบนี้เลย หน่องเอิ้น อยากจิกรีดร้องเป็นภาษาอาราบิก





               “กรี๊ดดดดดด แจ็คสัน!! คุณเป็นเกย์ !!!”เจสสิก้าปาช่อดอกกุหลาบสีสวยที่เตรียมมาเซอร์ไพรส์แจ็คสันใส่ร่างหนาๆของเจ้าของมันที่นอนกองอยู่บนพื้น เพราะดูเหมือนคนโดนเซอร์ไพรส์จะเป็นเจ้าหล่อนเสียเอง 


               เจสสิก้าพาร่างสวยเดินปึงปังลงลิฟท์ไปด้วยความโกรธ ผมเห็นไอ้หวังมันกระตุกยิ้มเล็กๆที่มุมปาก ผิดกับผมที่ได้แต่ยืนแดกจุด นี่มึงยังจะมาอารมณ์มาขำอีกเน๊าะ ไอ้หำนิ เมียมึงเดินสะบัดตูดไปโน้นเล่า รู้ตัวยังเนี่ย! หรือหัวมันกระแทกพื้น ?




               “เขินหรอ”

               “เขินพ่อง ..!!”ผมอาจจะเป็นคนที่หลอกตัวเองเก่งที่สุดในโลก เพราะตอนนี้นอกจากหน้าผมจะร้อนแล้ว ใจผมมันยังเต้นรัวและเร็ว มือไม้มันก็ดูเกะกะไปหมด  



               “หึหึ ..ไม่เขินก็ไม่เขิน”มันส่ายหน้ายิ้มๆ หันไปปิดประตูห้อง ก่อนจะเดินเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ผมสังเกตุว่าเวลามันยิ้ม แม่งดูดีมากกก ไม่ได้ดูหล่อเหมือนพี่นิชคุณ แต่ก็มีเสน่ห์จนทำให้หยุดมองไม่ได้ ผมมองมันอยู่สักพักจนใบหน้าคมหันมา ผมจะรีบเสหน้าไปทางอื่น ... หน้าร้อนอีกแล้วเนี่ย ไม่ได้เปิดแอร์ไง๊ !


เชร้ด !! นี้คือปฏิกิริยาของผมเมื่อเห็นบริเวณตรงหน้ามันทำให้ตาผมลุกวาว สระว่ายน้ำส่วนตัว !!  ผมก้าวยาวๆเข้าไปเกาะกระจกมองดูสระว่ายน้ำที่มีสวนเล็กๆ พร้อมกับเก้าอี้ริมสระวางอยู่สองตัว บรรยากาศดีชะมัด งื้ออ เอิ้นอยากมีแบบนี้มั่งอ่ะ ขอถ่ายรูปไปให้ป๊าต้วนดูได้ไหม จะไปบอกป๊าต้วนว่าเอินเอินจะเอาแบบนี้



“นี่โทรศัพท์”แจ็คสันยื่นโทรศัพท์เข้ามาตรงช่องว่างระหว่างใบหน้าผมกับกระจก ผมรีบหยิบก่อนจะเก็บมันลงกระเป๋ากางเกง โดยที่สายตายังคงจับจ้องที่สระว่ายน้ำกับสวนขนาดเล็กที่จัดไว้อย่าน่ารัก 


เมื่อแน่ใจแล้วว่าแผนของตัวเองสำเร็จ (รึเปล่า เพราะดูมันดี้ด้ามาก) และได้โทรศัพท์คืน ผมก็เตรียมชิ่งล่ะ ถึงเหตุการณ์มันจะดูผิดแผนไปหน่อย (หรอๆๆ) แต่ก็ถือว่ามิสชั่นคอมพลีต สร้างความร้าวฉานคืองานของหน่องเอิ้นนน



“เสียใจด้วยนะเรื่องผู้หญิง หึหึ”ผมบอกมันด้วยใบหน้าสะใจ มึงอกหักดังเป๊าะแล้ว ว๊ายๆ ไอ้สั้นอกหัก ไม่หล่อแถมเมียทิ้งด้วย กิ๊วๆ แบร่! แจ็คสันคนกาก ผมจะเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ฟังทั้งคณะเลย  ประกาศเสียงตามสายด้วยดีไหม



“ต้องขอบคุณ เอินเอิน มากกว่าครับ”



“ห๊ะ!



นี้กูหรือมึงที่ประสาทกลับ เพิ่งโดนผู้หญิงตะหวาดแว้ดใส่ บอก ขุ่นเป็นเกย์! แต่กลับขอบคุณกูเนี่ยนะ แต่เดี๋ยวๆ ไอ่หำนิลามปาม เอินเอิน มีไว้ให้บุพการีเรียกว้อย !




“ตอนนี้เจสคงเข้าใจว่าผมเป็นเกย์ โดยมีเอินเอินเป็นคู่ขา ต่อไปเค้าจะได้เลิกตื้อผมซะที”จบประโยคผมรู้สึกเหมือนตัวเองโดนตบหน้ากลางมหาสมุทรแปซิฟิก โอ้โหหหหหห  ไอ้หน่องเอิ้น เอ็งทำพลาด ไอ้หวังมันไม่ได้เป็นแฟนกับน้องเจสสิก้าหน้าสวย !! 



ผมคงบุญน้อยใช่ไหมครับ   หลวงพ่อถึงทำกับผมเช่นนี้  




ผมคว้าหมอนที่วางอยู่บนโซฟาปาใส่หลังร่างโปร่ง ไม่มีเคยมีใครทำให้ผมรู้สึกเสียหน้าแบบนี้มาก่อน ผมโกรธจริงๆ ผมโกรธจริงๆนะ  โกรธจนน้ำตามันพาลจะไหลออกมา รู้สึกได้ว่าตอนนี้ขอบตาของผมมันร้อนผาว ฮื้อออ เฮีย ป๊า ม๊า เอิ้นอยากร้องไห้



“เฮ้ย ....ร้องไห้ทำไมน่ะ !”แจ็คสันหันมาด้วยใบหน้าโกรธในทีแรก ก่อนที่มันจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่มีแต่ความตกใจระคนสงสัย ก็ไอ้น้ำตาเวรนี้มันดันไหลมาผิดเวลา แม่งเอ้ยยย โมโหโว้ยย !! ไอ้แจ็คสันต้องแอบหัวเราะเยาะผมในใจแล้วแน่ๆ เรื่องที่ผมบ่อน้ำตาตื้น แถมขี้แย แล้วผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน



“ไม่ได้ร้อง !”ผมตะคอกกลับเสียงหนัก ก่อนจะเดินไปที่ประตู แอบเอาหลังมือปาดน้ำตาออกจากหน้าตัวเองเนียนๆ ก้มลงสวมรองเท้าเพื่อจะกลับบ้าน


“เด็กดื้อเอ้ย ..”ผมได้ยินเสียงทุ้มบ่นพึมพำ ก่อนจะมีร่มสีสวยยื่นมาตรงหน้า


"...." ผมเงยหน้ามองไอ้คนที่ยืนค้ำหัวยื่นร่มมาให้ กูไม่ใจอ่อนเอาร่มของมึงหรอก ไม่ต้องมาทำดี กูจะกลับบ้านไปฟ้องป๊า ม๊า เฮีย จะโทรฟ้องไอ้บี ไอ้เจีย ไอ้ยูค พี่คุณ พี่อูยอง พี่แทค จะฟ้องรปภ.หน้าคอนโด พี่ที่มินิมาร์ท ให้มากระทืบมึงด้วยที่มึงทำกูร้องไห้ เพราะมึงคนเดียว




“จะกลับบ้านไปฟ้องใครก็เอาร่มไปด้วย ฝนกำลังจะตก”ใบหน้าหล่อของมันมันพยักเพยิดไปทางหน้าต่างที่โชว์หราว่าฝนตั้งเค้ามาแล้ว  ...




ชิ รู้ทัน!!




“..ใจ”ผมกระชากร่มมาถือไว้ ก่อนจะบอกขอบใจมัน – 33- ม๊าสอนใจมีมารยา เอ้ย มารยาท คนให้ของก็ต้องขอบคุณ ถึงแม้จะไม่อยากรับก็ตาม






“ไม่ต้องขอบใจหรอก ร่ม.... แลกกับปากนุ่มๆของ เอินเอิน เมื่อกี้”






               ไอ้เชี่ยสั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน !!!!








               มึงมันมหาโจร  กูสัญญาว่าจะยกพวกมาตีมึง คอยดู !!








TBC.




มาแล้ว ตอนที่ 2 หวังว่าจะชอบกันนะ
ตอนแรกเราว่าภาษาเรามันแปลกๆ ไม่สวย
ช่วยติชมกันทีว่าตอนนี้ยังแปลกอยู่ไหม 
เราพยายามปรับให้มันดีขึ้นน๊า 

มีคนอ่านใช่ไหม ไปแสดงตัวกันหน่อย
ที่ #ฟิคน้องเอิ้น ไม่ก็มาบอกกันตรงๆเล้ย
ที่ @jswmt_ หุหุ ยินดีรับคำติชม
ทวงฟิค หรือคุยอะไรก็ได้ ไม่ว่ากัน คึคึ

อยากได้Short Fic คู่ไหนรีเควสได้เลยนะคะ
เรากำลังพยายามเอาฟิคลงเด็กดี
แต่ทำไม่เป็นจีๆอ่ะ ใครทำเป็นสอนที TT




เจอกันตอนหน้า อีกสักสองสามวันเด้อวว

จุ๊บเจ็ดทีก่อน 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น